Nulladik állomás / Stop 0 / Sıfırıncı durak

Felszálltunk. A nulladik állomás Budapest, nagypapám 90. születésnapját megyünk megünnepelni. 

ZG szokásához híven alszik az ölemben a repülőn, amivel Isztambul felé tartunk. Isztambulban fog sárgaláz elleni oltást kapni, reméljük, a második repülőutat is jól bírja majd.

Nem volt könnyű az utolsó pár nap. Pakolás, utolsó cuccok beszerzése, mit vigyünk, mi maradjon, mi legyen a lakással, mindenki akart még gyorsan találkozni velünk... Ki akartuk adni a lakást Airbnb-nek, míg nem vagyunk, de nem találtunk sajnos embert, aki vállalná a takarítást meg a kulcsátadást. Mondjuk így legalább megúsztuk az utolsó nagytakarítást. 

Persze megkaptuk milliószor hogy bolondok vagyunk, nem szabadna egy 10 hónapos babával ilyen messzire utazni, hagyjuk inkább őt otthon, ha már nekünk mehetnékünk van. Hamarosan kiderül, mennyire vagyunk őrültek...

....................................

We have departed. Our stop 0 is Budapest, where we are going to celebrate the 90th birthday of my granddad.

ZG is sleeping on my lap as usual. We are on the flight heading to Istanbul. He is going to get his yellow fever vaccination in Istanbul at the airport. Hopefully he is going to be alright on the second flight too.

The last few days were not easy. Packing, last minute shoppings, what to bring, what to leave, what to do with the flat, and everyone wanted to see us quickly before we go... We wanted to rent out the flat as Airbnb, but couldn't find a person who deals with the cleaning and the keys. On the other hand at least we didn't have to do the final big cleaning.

Of course we were told millions of times that we are crazy and we shouldn't travel so far with a 10 month old baby. We were even advised to leave him home and go without him if we really must go. Well, soon we are going to find out how crazy an idea it was...

..........................

Kalktık. Sıfırıncı durağımız Budapeşte, orada dedemin 90. doğum gününü kutlayacağız.

ZG her zamanki gibi mışıl mışıl uyuyor kucağımda İstanbul'a giden uçakta. İstanbul havalimanında sarı humma aşısı yapılacak ona, umarım ikinci uçakta da sorun çıkmaz bu yüzden.

Son birkaç günümüz zor geçti. Çantaların hazırlaması, son alışverişler, ne alalım, ne kalsın, evimize ne olsun ve tabii bir de herkes son günlerde buluşmak istedi bizimle... Evimizi Airbnb olarak kiralamak istedik ama bununla ilgilenmek için uygun kişi bulamadık maalesef. Neyse, en azından son büyük temizlikten kurtulduk.

Tabii ki önümüze gelen siz aklınızı mı kaçırdınız, on aylık çocukla yola mı çıkılır deyip durdu. Hatta bize bırakın siz gidin ille de gitmek istiyorsanız diyen de oldu. Bakalım, ne kadar deli olduğumuzu yakında öğreneceğiz...